Yok Başka Bir Cehennem Yaşıyorsun İşte

Memlekette acı zerine acı yaşanıyor. Göz göre göre çocuklarımız çaresizliğe mahkum ediliyorlar.  Sadece az gelişmiş ülkelerin başına gelebilecek olaylar bizi de içine alıyor. Her geçen gün ruhumuz çöküyor. İster adına vurdumduymazlık deyin, ister cahillik deyin bütün bu yaşananların ceremesini çocuklar çekiyor, bedelini onlar ödüyor.

Yoksulluğu bir türlü bitiremediğimiz her gün bize, hepimize acı olarak geri dönüyor. Devletin yut binasını yıkıp yoksul aile çocuklarını tarikatların eline düşmeye mahkum eden yetkililer küçücük canların yitip gitmesine nasıl göz yumuyorlar? Biraz vicdan azabı çekmiyorlar mı? Utanıp sıkılacakları yerde bir de üste çıkıp soru soranları azarlıyorlar. 

"Çocuklar kilitli yangın merdiveninin önünde can vermiş." diye açıklama yaparken sorumluları ne yapacağız? Öylece oturup üzüntümüzü içimize mi gömeceğiz?