Bir Aşk Mektubunun Ettikleri

Türk şiirinin usta şairi Attila İlhan 1925 yılında dünyaya gözlerini açtı. Kardeşi Çolpan İlhan'la İzmir'de eğitim hayatları sürerken Attila İlhan'ın yazdığı bir şiir bütün eğitim hayatına mal oldu.

İzmir Atatürk Lisesi'nde henüz 16 yaşında genç bir delikanlı olan şair, mektuplaştığı bir genç kıza Nazım Hikmet şiirleri yazarken yakalanmıştı. Derhal tutuklanan genç Attila aynı zamanda beklenmedik bir şekilde okuldan uzaklaştırıldı. İki ay hapis cezasını yattıktan sonra ise Türkiye topraklarında bir daha hiçbir yerde okuyamayacağına dair belge verilince eğitim hayatı da sonlanmış oldu. Ama bu, Atilla İlhan'ın edebiyat aşkını öldürmedi hatta belki de büyük bir şair yarattı.

Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Ağaçlar sonbahara hazırlanıyor
Bu şehir o eski İstanbul mudur
Karanlıkta bulutlar parçalanıyor
Sokak lambaları birden yanıyor
Kaldırımlarda yağmur kokusu
Ben sana mecburum sen yoksun.

Ölmek kimi zaman rezilce korkuludur
İnsan bir akşam üstü ansızın yorulur
Tutsak ustura ağzında yaşamaktan
Kimi zaman ellerini kırar tutkusu
Bir kaç hayat çıkarır yaşamasından
Hangi kapıyı çalsa kimi zaman
Arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu

Fatih'te yoksul bir gramafon çalıyor
Eski zamanlardan bir cuma çalıyor
Durup köşe başında deliksiz dinlesem
Sana kullanılmamış bir gök getirsem
Haftalar ellerimde ufalanıyor
Ne yapsam ne tutsam nereye gitsem
Ben sana mecburum sen yoksun.

Belki haziranda mavi benekli çocuksun
Ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor
Bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden
Belki Yeşilköy'de uçağa biniyorsun
Bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor
Belki körsün kırılmışsın telaş içindesin
Kötü rüzgar saçlarını götürüyor

Ne vakit bir yaşamak düşünsem
Bu kurtlar sofrasında belki zor
Ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden
Ne vakit bir yaşamak düşünsem
Sus deyip adınla başlıyorum
İçim sıra kımıldıyor gizli denizlerin
Hayır başka türlü olmayacak
Ben sana mecburum bilemezsin.