2077

Beni Anlayan Biri

İlhan’la yolda karşılaştık. ‘Bana gelsene’ dedi. “Aa ne güzel olur.” 
Onun evine ilk kez geliyordum. İlhan ‘içecek bir şey ister misin’ diyerek nazik nazik sıraladı.
“Çay, kahve, bira?”
“Bira.
”Biraları açarken ‘giyecek bir şey ister misin’'dedi. İşte beni anlayan biri.
Bütün gün üzerimdeki aşırı v yaka tişörtten rahatsız olmuştum. Sanki bütün gün ben ve göğüslerim Nişantaşı’nda dolaşmıştık. Ben ve göğüslerim iş’te, ben ve göğüslerim Saray’da pilav üstü tavukla birlikte, ben ve göğüslerim yollarda. Bütün gün tişörtün aşırı v durumundan rahatsız olmuştum.
Diyeceksiniz ki, madem o kadar rahatsız oldun, 5 liraya bir tişört alsaydın. İyi de aşırı v yaka tişört kendinden sütyenliydi. Eğer tişört alırsam bir de sütyen almam gerekiyordu ki evde İmelda Marcos’un ayakkabıları kadar sütyenim olduğu için sütyen almak istemiyordum. O yüzden tişört de almadım. Bütün gün göğüslerimle birlikte dolaştık.
Ve işte İlhan “giyecek bir şey ister misin?” diye sormuştu. Beni anlamıştı işte, o tişörtümden rahatsız olmamıştı, aksine benim tişörtümden rahatsız olduğumu fark etmişti. Bu harikaydı. Çok mutlu oldum ve hemen döküldüm.
“Evet isterim. Yaa tişörtüm ne açık di mi? Bütün gün Nişantaşı’nda ben ve göğüslerim dolaştık. Evet bir tişört verirsen çok iyi olur. Çok açık, rahat değilim”.
Ben mutfak kapısının girişinde durmuş konuşuyordum ve İlhan mutfakta, bir elini tezgaha dayamış bana bakıyordu. Odasına gidip bisiklet yaka bir tişört getirmek için herhangi bir adım atmıyordu. Sustum. İlhan’a baktım. O da bana bakıp az önceki soruyu tekrarladı.
“Yiyecek bir şey ister misin?” Akıl var, mantık var di mi? İnsan evine ilk kez gelen birine, üstelik 5 dakika önce gelmiş birine “giyecek bir şey ister misin?” diye sorar mı? 
‘Yiyecek bir şey ister misin’ diye sormuştu ve ben şimdi anlıyordum.
Hemen o an mutfak kapısının girişinde bastığım yerde daire şeklinde bir delik açıldı. Düştüm. Alt kattaydım. 
“Merhaba ben az önce üst katta çok utandım, yerin dibine geçtim, biraz burada oturabilir miyim?” “Otur kızım”.Mutfak kapısının girişinde yerde açılan delikten salona dönmem epey zamanımı aldı. Sanıyorum bira yarılanmıştı ve ben artık İlhan’ın evindeki koltuktaydım. Üstelik koltukta kamuflaj yastığı vardı. 
Alıp göğsüme dayadım, kulaklarımı dört açtım ve İlhan’la birbirimize gülümsedik.