Nigar'ın 54. Günü

Nigar Selma’nın evden çıkmasını beklerken bahçede ileri geri yürüyordu. Selma kapıda görününce hemen yanına koşup koluna girdi.

NİGAR- Hadi hadi yürü!

SELMA- Nigar dur ne oluyor?

NİGAR- Birazdan ağlamaya başlayacağım. Acele et gidelim bir yerlere!

Selma kapıya çıkan kızına seslenir.

SELMA- Kızım kardeşlerinin üstünde olsun gözün.

-o-

SİNAN- Alo Bengü? Neredesin?

BENGÜ- (ses) Evdeyim. Sen?

SİNAN- Beşiktaş. Hadi gelsene hava çok güzel. Bira falan içeriz.

BENGÜ- Tamam olur, yarım saate kadar oradayım.

Telefonu kapatıp cebine koyarken Cem aradı.

SİNAN- Alo kanka?

CEM- (ses) Neredesin dostum?

Sinan “ of be, tam da Bengü’yle buluşacakken” diye düşündü.

SİNAN- Şey, Beşiktaştayım. Hayırdır?

CEM- (ses) Hiiç, takılalım mı diyecektim.

SİNAN- Ya iyi olurdu ama ben...

CEM- (ses) Anlaşıldı. Bengü’yle buluşacaksın değil mi?

SİNAN- Evet ya, o aradı buluşalım dedi.

CEM- (ses) Tamam dert değil. İşin bitince ararsın. Görüşürüz.

SİNAN- Tamam.

Sinan telefonu kapatırken gözü yeni ayakkabılarına ilişti.

SİNAN- Rüya gibi.

-o-

Nigar ve Selma deniz kenarında bir masaya oturdular.

SELMA- Kızım ne oluyor anlatsana?

Nigar arkadaşına bakıp birden ağlamaya başladı. Selma ne yapacağını şaşırdı.

SELMA- Nigar ne oldu? Kızım başına bir iş mi geldi? Anlatsana korkutma beni.

NİGAR- Selma ben yapamayacağım daha fazla.

SELMA- Neyi yapamayacaksın?

NİGAR- Pavyon işi hiç bana göre değilmiş.

SELMA- E günaydın. Herhalde yani.

NİGAR- Ya para kazanmak güzel ama…

Tekrar ağlamaya başladı.

SELMA- Hamza bir şey mi dedi yoksa?

NİGAR- Yok. Dün gece o yoktu zaten. O olmayınca olmuyormuş onu anladım.

SELMA- Ne diyorsun kızım? Aşık mı oluyorsun?

NİGAR- Selma saçmalama. Ne alakası var? Dün o yokken bir garson asıldı bana, ödüm koptu.

SELMA- Nasıl ya?

-o-

Cem arabasıyla sokağın köşesinde durdu. Lale’ye mesaj attı. Lale tülün kenarından Cem’in arabasını gördü. Heyecanını saklamaya çalışarak Leyla’nın yanına gitti.

LALE- Babaanne ben bakkala kadar gidiyorum. Evde kahve falan bitmiş.

LEYLA- Halana söyle gelirken alsın kızım.

LALE- Yok yok yağ da bitmiş. Öğlene yemek yapacaktım da.

Leyla Lale’nin bir şeyler çevirdiğini anladı ama üstüne gitmedi.

LEYLA- İyi bari ama geç kalma olur mu?

LALE- Olur.

İçeri girip saçlarını düzeltti. Temiz bir t-shirt giydi. Kapıdan çıkarken kendisini süzen babaannesini fark etmedi. Çıkıp Cem’in arabasına doğru seyirtirken Leyla pencereden seyretti.

LEYLA- Bu çocuk Sinan’ın arkadaşı değil miydi?